25 Şubat 2010 Perşembe

Ben Tembel Değilim!

Bugün kendimle ilgili bir şey anlamama sebep oldu bir arkadaşım. Anlatmışım ona zamanında. “Spor yaparken sıkılıyorum. Hatta lisede koştururdu bizi hoca. Çabuk bitsin bu işkence diye de hızlı koşardım. Meğerse hızlı koşan birini arıyormuş zaten, beni takıma aldı iyi mi?”

Ne garip değil mi? Bu lafımı söyledi bana arkadaşım bugün. Aradan saatler geçti. Çalışma masamın başında yazarken birden aklıma bu cümle geldi. “Sıkıldığın için hızlı koşarmışsın ya... Çabuk bitsin diye...”

Ben de günlerdir kendimle yüzleşip, tembel olduğumu kabul edip, bunu tamir etmem gerektiği üzerine kendimi bunaltıp duruyorum. Bu lafı hatırlamak iyi geldi. Ben tembel değilim, ben sorumluluklarından kaçan biri değilim, sevmediği ya da sıkıldığı için kaçmaktansan o koşuyu biran önce bitirmek için çaba sarf eden biriyim!

Oh be! Rahatladım doğrusu!

İyi de... Durun bir dakika... Ya bu bilinçaltımın beni rahatlatmak ve iyice tembelleştirmek için yaptığı bir oyunsa?

Çok mu kuruyorum? Yok canım! Ne alakası var? Yoksa... Haklı olabilir misiniz acaba?

1 yorum:

  1. rahat ol nüll, asslaaa tembel değilsin; hatta kötü haber: istesen bile olamazsın:))sen maratonun en hızlı koşucularından birisin; şu sakat halimle sana yetişemediğimde ve her seferinde durdurmak zorunda kaldığımda ne kadar hızlı koştuğunu iyice anladım:)

    YanıtlaSil